Ik ben Martha de Boer (1956).

Vanaf mijn achtste jaar werd ik geconfronteerd met de onzichtbare wereld. Ik heb een ongeluk van nabij zien gebeuren en kon daarna een lange tijd het bloed, de olie en de benzine nog ruiken op de plaats van het ongeval. Ik dacht dat iedereen dat kon ruiken, dus heb ik er nooit met anderen over gesproken. 

In de nieuwbouwbuurt waar ik kwam te wonen nadat ik getrouwd was, kon ik voor 90% zekerheid voorspellen wie een jongetje of een meisje kreeg in de jonge gezinnen.

Na mijn tweeënvijftigste kwam ik een nieuwe fase van mijn leven, en ging ik opleidingen doen om mijn gevoeligheid beter te ontwikkelen. Dat werd eerst de kant om een helpende hand te bieden door middel van een healing.